HET AMBACHT MALDEGEM BEZOCHT
‘T GELEEG IN BOOM EN DE DOSSINKAZERNE TE MECHELEN
Het bestuur kon een grote groep leden motiveren om op 17 september mee op te trekken, ditmaal naar Boom en het aartsbisschoppelijke Mechelen.
Een kop straffe koffie in ’t Geleeg, het steenbakkerijmuseum van de Rupelstreek, maakte iedereen goed wakker voor de rondgang in dit pareltje van industriële architectuur en archeologie. In 1986 sloot Paul Frateur hier de laatste steenbakkerij. De Rupeliaanse klei was hier eeuwenlang in een zeer dikke laag beschikbaar. Dat het bakken van stenen gebeurde in een oven van tientallen meters lengte met een voor die tijd zeer uitgekiend verhittingssysteem, was voor de meesten van ons nieuw, en dat het kneden en vormen van een typische Boomse dak- of vorstpan een klusje was dat slechts luttele seconden in beslag nam, daar stonden we ook van te kijken. ’t Geleeg verschafte werk, bouwde zelfs de arbeiderswoningen, zorgde voor herbergvertier enz … Tot W.O. II konden ook moeders en kinderen in ’t Geleeg wat bijverdienen, weliswaar in lange slopende werkdagen. Vele miljoenen Boomse stenen en pannen vonden vanuit ‘t Geleeg hun weg over het hele land, binnen- en buitenland welteverstaan.
De voeten onder tafel schuiven deden we in het groene kader van ‘t Vrijbroekhof aan de rand van Mechelen. We konden er ontspannend bijpraten. Daarna ging het richting Mechelen-centrum.
Van het oude deel van de zogenaamde Dossinkazerne, die dateert van 1756, Oostenrijkse tijd dus, is nog slechts één vleugel bewaard. Vanaf 1942 functioneerde de kazerne als verzamelkamp voor vooral Belgische joden: meerdan 25000 joden en romazigeuners werden van hieruit gedeporteerd naar de uitroeiingskampen. Feiten waarbij nog steeds vele vragen rijzen…! Bob Van Reeth tekende de plannen voor het gloednieuwe Kazerne Dossin-Memoriaal, ook Joods Museum voor Deportatie en Verzet genoemd. De duizenden foto’s en documenten die herinneren aan deze waanzin maken diepe indruk en zetten aan tot kritisch denken. De visie van enkele deelnemers was op sommige punten dan ook niet gelijkluidend met het standpunt van de gids. Het is blijkbaar gevoelige materie. Een bezoekje aan de kathedraal, met de hoop kardinaal Jozef De Kesel eens tegen het lijf te lopen, kon er ook nog bij, doch er is blijkbaar meer nodig om een kardinaal te strikken, ook als is die van Adegem-Maldegem…
Al bijeen was het alweer een goed gevulde en verrijkende uitstap.
W.N.
Fotos : Marc Martens